«ديشب بعد از دو سه ساعت

گير كردن در ترافيك و

لذت بردن از شادىِ مردم

بالاخره رسيدم خونه.

از ظهر بيرون بودم

و وقتى برگشتم

همه ى انرژى هام تموم شده بود و

خسته شده بودم.

دراز كشيدم روى تختم و

مشغول فضاى مجازى شدم.

ديدم مليكا برام يه عكس فرستاده از هزارسال قبل!

انگار يهو من رو زدن به شارژ.

همه ى شيطنت ها و لوس بازى هاى سال هاى دور

جارى شد توى رگ هام.

ياد همه ى لحظه هاى خواهرانه مون افتادم

همه ى لحظه هاى دلنشين.

ياد روزايى كه باهاش قهر مى كردم و

اون از زير در نامه مى فرستاد برام كه:

"قهر بمون،

ولى بيا با هم چاى بخوريم،

تنهايى نمى چسبه"!